In het bezoekershoekje wacht ik op het wisselen van de banden. Met een uurtje is dat meestal wel gepiept. Er is nog een wachtende. Hij slentert wat door de showroom, pleegt een paar telefoontjes en maakt een praatje met een tegelzetter die een stuk vloer bijwerkt waar tot voor kort vitrines hebben gestaan. Het te renoveren stukje showroom is keurig afgezet met stapels banden. Wat het gespreksonderwerp al snel op winterbanden brengt.
De bezoeker vindt het maar flauwekul in een land als Nederland. Nergens voor nodig, schampert hij. Zeker nu het al een paar jaar amper sneeuwt. Waarop de tegelzetter uitgebreid vertelt hoeveel profijt hij van zijn winterbanden heeft. Met zijn zware bestelbus rijdt hij door weer en wind kriskras door het land en ook zonder sneeuw bewijzen deze banden regelmatig hun nut.
Terwijl ik nog een extra kopje koffie inschenk en de tegelzetter zijn gereedschap naar de wagen terugbrengt, dwaalt de bezoeker langzaam richting receptie. Ik vang flarden op van een nieuw gesprek. Wat de kosten van winterbanden zijn. Welk type hij nodig heeft. Wanneer je ze het beste kunt monteren en hoelang je er mee rond blijft rijden. Waar sla je in de tussentijd je zomerbanden op. Wat een prachtig contrast is dit. Iemand die eerst niets van winterbanden moet hebben, klinkt luttele minuten later alsof hij niet zonder kan.
Alles lijkt in kannen en kruiken. Bij wijze van spreken hoeft er alleen nog te worden afgerekend. Toch koopt hij de banden uiteindelijk niet. Vlak voor de finish blijkt de prijs een spelbreker. De man vindt het te duur voor iets wat je maar in één seizoen nodig hebt. De receptionist kan de deal volgens mij nog redden. Er is een belangrijk argument waarmee hij de balans weer kan doen omslaan. Maar de receptionist zwijgt. Zo zonde. Ik wil het hem wel toeschreeuwen. Met moeite houd ik mijn kaken stijf op elkaar geklemd. Beleefd en bescheiden als ik ben, meng ik mij niet in andermans gesprek. Meeluisteren is wat anders ;-)
Dat argument? Winterbanden koop je natuurlijk niet voor één seizoen. Je hebt er vele winters plezier van. Daarnaast slijten je zomerbanden minder zodat die weer een tijd langer meegaan. Het lijkt op dit moment dus misschien wat duur, maar het is een prima investering. Hebben we het niet eens over veiligheid op de weg gehad. Nu zit ik niet in de autohandel, maar de receptionist of een verkoper kan vast met meer en betere argumenten op de proppen komen. Wat vind ik het jammer dat nou net dat laatste stapje niet is gezet. Deze klant had met een nieuwe set winterbanden de deur uit kunnen lopen.
Toch is er vooral iets anders wat mij opvalt aan deze op zich gewone dagelijkse gebeurtenis. Want naast de snelle omslag van de klant, de receptionist die de deal net niet rond krijgt, is het vooral de tegelzetter die in mijn ogen een pluim verdient. Hij gedraagt zich – bewust of onbewust, dat weet ik niet – als ambassadeur van de garage. Hij zegt of doet geen dingen die zijn opdrachtgever kunnen schaden. Hij had ook kunnen reageren zoals mannen onder elkaar wel vaker doen. Beetje stoer, laconiek, zo van mij kan niets gebeuren. “Winterbanden? Welnee, nergens voor nodig. Ik geef juist extra gas, glijd ik soepel door de bocht, slip tussen tegenliggers door en parkeer hem in één moeite door strak tegen de stoeprand. Draaien de wielen door als ik wil optrekken? Altijd wel een paar onnozele voorbijgangers die mij aanduwen. Je moet ze zien als de wielen weer grip krijgen. Het lijken net sneeuwpoppen, met die dikke laag opgespatte drek van sneeuw, ijs en pekel.” In dat geval hadden ze wat gelachen, nog een paar anekdotes uitgewisseld en was het daarbij gebleven.
Dankzij de reactie van de tegelzetter, is er bijna een stel banden verkocht en heeft iemand ineens een volledig andere kijk op het fenomeen winterbanden. Prachtig om dit van zo dichtbij mee te maken. Zelf ben ik mij altijd bewust dat ik bij een opdrachtgever of een van zijn klanten aan het werk ben. Dan doe of zeg ik geen dingen die hem op welke manier dan ook kunnen schaden. Ook niet via ‘grappig’ bedoelde opmerkingen. Zit een klant ergens mee en weet ik dat mijn opdrachtgever daar een oplossing voor heeft? Dan zal ik dit zeker aansnijden. Ik ben geen verkoper, zal geen verkoopverhaal afsteken, laat staan dat ik mij met zaken tussen klant en opdrachtgever bemoei, maar er is niets mis met informeren om iemand op een nette manier verder te helpen. De tegelzetter reageerde op een voor iedereen positieve manier. Ik ben benieuwd of de klant nog eens terugkomt voor zijn winterbanden.
(Winterbanden in maart? Oké, ik geef het toe. Dit speelde zich afgelopen winter af. Ik moest er vandaag ineens weer aan denken toen ik zomerbanden liet monteren :-)
