Geplaatst op door

Column: Twee seconden

‘Mooi hè!’ Het was meer een constatering dan een vraag.

Daar zat ik dan. Hoe moest ik het hem vertellen? Ik vond er namelijk totaal niets aan, de muziek die de man draaide waar ik op bezoek was. Voorzichtig vertelde ik hem dat ik van andere muziek hield en dit dus niet echt mooi vond. Hij kon het niet begrijpen. ‘Maar het is toch prachtig!’ sputterde hij tegen. Ik gaf toe dat het ongetwijfeld prachtig was voor iemand die ervan hield.

Verder lezen Column: Twee seconden
Geplaatst op door

Column: Pieper

Ik stap uit de metro en werk mij via de overvolle trap naar beneden, terwijl een indringend gepiep steeds luider wordt. Brandalarm! In de hal kijk ik nerveus om mij heen. Nergens is rook te zien, laat staan vlammen. Nog niet althans.

Onder dit metrostation bevinden zich een paar winkeltjes die efficiënt zijn weggewerkt in het talud. Gezien het drukke tijdstip lopen en staan overal plukjes mensen, al dan niet met een telefoon in de hand. Ik ontwaar zelfs twee mensen die mét elkaar praten, een zeldzaamheid. Niemand lijkt het alleen te horen. Die niet-te-negeren-en-o-zo-irritante-pieptoon-die-overduidelijk-van-een-brandalarm-afkomstig-is. Niemand. Behalve ik.

Verder lezen Column: Pieper
Geplaatst op door

Column: Spanning

Nog voordat Laura kon kruipen waren wij al helemaal voorbereid. Daar waren slechts enkele waarschuwingen – waaronder een Postbus 51 spotje – gevolgd door een bezoekje aan de plaatselijke doe-het-zelf winkel voor nodig. Al snel zaten er klemmetjes op alle deuren, ramen en laden, afdekplaatjes voor alle stopcontacten en stonden er hekjes boven en onderaan de trap.

Verder lezen Column: Spanning
Geplaatst op door

Column: Horen, zien en reageren

Een goed verstaander heeft aan een half woord genoeg. Daarom zou ik verwachten dat iets minder goede verstaanders meerdere halve woorden nodig hebben. Met een hoop halve woorden kun je immers grote hoeveelheden hele woorden en zelfs zinnen maken. Je kunt er desnoods een complete talkshow of een boek mee vullen. Alhoewel? Een aantal mensen lijkt zelfs geen half woord nodig te hebben, die begrijpen al direct waar het om gaat. Althans, dat denken ze.

Verder lezen Column: Horen, zien en reageren
Geplaatst op door

Column: Geschept

{straatgeluiden: spelende kinderen, een fietsbel, optrekkende auto’s en plotseling vreemde melodieuze pieptonen die steeds harder beginnen te klinken}

Há, Jan! Ik ben net wezen winkelen in Haarlem, joh. Ik loop zó op straat. Alles goed op de zaak? […] Ja dat zal je inderdaad wel goed kunnen horen. Drukke weg hierzo. […] Aha, dus je bent bij ze langsgeweest, mooi pand hebben ze, hè. […] O, je hebt gebeld. Ja, dat kan natuurlijk ook. […] Nee, dat zou ik niet doen, Jan. Dat moeten zij doen. {een sirene in de verte} […] Wat? […] Ik zei: dat moeten zíj doen. […] Hoezo: daar kunnen ze niets aan doen. Natuurlijk kunnen ze dat wel. Ze hebben dat ding toch geleverd!

{vreemde pieptonen, daarna totale stilte}

Verder lezen Column: Geschept
Geplaatst op door

Column: Inhouden

Veel mensen zijn blij met hun auto. Vooral als hij net nieuw is. Ook ik was erg blij toen ik het overdreven glimmende vehikel de showroom uitreed. Dat was vier jaar geleden. Sindsdien zijn er vele deukjes en krasjes op de eens zo mooie en gave lak verschenen. Hij glimt nu niet meer zo en de kleur is ook niet meer zo goed te bepalen. Volgens mij is het namelijk het beste om een auto zo vies mogelijk te houden aan de buitenkant. Als beschermlaagje voor de lak, bedoel ik. Want van schoonmaken krijg je alleen maar krassen.

Verder lezen Column: Inhouden
Geplaatst op door

Column: Vliegen

Na afloop van een lange dag werken zit ik thuis op de bank, met mijn voeten comfortabel op de salontafel. Het is eigenlijk geen zitten, meer hangen. Laura, eind volgende maand wordt ze alweer drie , hangt naast mij. Ze staat met beide voeten op de grond, dat wel, maar leunt met rug en elleboogjes tegen de bank aan.

‘Je moet zó doen, Kees,’ zegt ze met glimmende oogjes.

Verder lezen Column: Vliegen