Breaking : schrijvers gespot bij verblijfplaats Claudia Melchers – politie onderzoekt tips.
Moest ik begin dit jaar nog aan iedereen uitleggen waar ons bungalowpark zich bevond, sinds kort weet heel Nederland dit park feilloos te vinden. Stroombroek, in Braamt, de Achterhoek.
Op zich was het een vakantie zonder spectaculaire gebeurtenissen. Drie weken lekker rustig aan doen en hier en daar wat foto’s maken. De plot voor een nieuw verhaal bedenken. Lokale festiviteiten bezoeken. Een beetje ronddrijven in het zwembad. Lekker ontspannen dus. Wat ik niet wist, is dat het luttele dagen na ons vertrek ineens écht spannend werd op datzelfde park.
Op een avond zat ik samen met schrijver Ron Puyn alias Jack Lance, die een avondje bij mij op bezoek was, aan de bar van het bungalowpark. We hadden het nodige te bespreken. Zoals de verhalenbundel en verhalenwedstrijd van Suspense Story, Ron’s boeken en niet te vergeten mijn eigen verhalenbundel die binnenkort verschijnt. Al snel waren we verwikkeld in een diepzinnig gesprek over alle gruwelijke dingen die een mens kan overkomen.
Het was extreem rustig in de bar. Verderop zat een jong bij het raam en dan was er nog de barman die soms met een half oor leek mee te luisteren. Nu weten Ron en ik heel goed dat wij het over denkbeeldige zaken hebben. We schrijven immers allebei fictie. Maar de barman… wat maakte die uit dit alles op?
Het is een vreemd idee. Zo zit je op het terras van een rustig gelegen bungalow je hersens te pijnigen om een goede verhaallijn en levensechte personages te bedenken, mensen die of iets ergs doen of het wordt aangedaan – en ineens gebeurt het in het echt, en dat slechts enkele deuren verderop. Want amper is ‘familie Kees’ richting huis vertrokken, of de ontvoerde Claudia Melchers wordt luttele bungalows naast die van ons tegen haar wil vastgehouden!
Onwillekeurig denk ik dan ook terug aan die ene avond aan de bar. Daar waar Ron en ik op samenzweerderige toon over zaken spraken die het daglicht niet verdragen. In mijn fantasie zie ik hoe de politie de receptie binnenloopt, met de barman tussen hen in. Uit een prullenbak komt een verfrommelde rekening tevoorschijn, er is nog net iets van een huisnummer en een postcode op te lezen. De receptionist tikt het in en mijn adres verschijnt op een beeldscherm. Daarop zetten de politiebusjes zich in beweging…
