Ze vinden wat uit tegenwoordig. Dit keer heeft IBM aangekondigd met een programma te komen dat zich in het dashboard van een – ongetwijfeld dure – auto verstopt. Hebben we dan nog niet genoeg toeters en bellen (nou ja, een claxon in ieder geval) aan boord? Nou nee. Want dit programma krijgt de schone taak om ons wakker te houden tijdens de rit.
Minimaal dertig procent van de ongelukken schijnt namelijk te gebeuren doordat chauffeurs achter het stuur in slaap sukkelen. Ik weet niet of dertig procent van de zwangerschappen veroorzaakt wordt doordat mensen juist niet in slaap vallen, maar dat is een heel ander onderwerp.
Overigens heb ik lang geleden een stukje geschreven over de moderne variant van het autoalarm, dat is het korte verhaal met de zeer onverwachte naam “Autoalarm”, te vinden ergens op mijn homepage. Misschien een tip voor IBM?
Wakker blijven in de auto? Ik dacht dat daar juist de mobiele telefoon voor was uitgevonden? Ik zie regelmatig mensen al bellend over de weg stuiven, of onverwacht stoppen, zoals laatst een mevrouw die vlak voor mij een noodstop maakte voor een stoplicht. Dat zag ze pas op het allerlaatste moment, het stoplicht bedoel ik, zo druk was ze aan het bellen.
Helaas voor haar was het stoplicht uitgeschakeld, het knipperde niet eens. Moest ze, aangemoedigd door een meute toeterende fans – met één hand sturend en schakelend – weer helemaal vanaf nul optrekken.
Overigens is dat best een koddig gezicht, iemand die met een telefoon tegen het oor gedrukt probeert om zich heen te kijken om te bepalen of de kruising die ze wil oversteken wel vrij is. Jammer dat hansfree is uitgevonden, anders zou de natuur / de evolutie ons op termijn vast voorzien hebben van driehonderdzestig graden draaibare gewrichten en langere armen. Dat lopen we nu allemaal mooi mis.
Een groot deel van alle ongelukken gebeurt dus door het in slaap vallen van de chauffeur. Een ander groot deel van de ongelukken gebeurt doordat de chauffeur wordt afgeleid. Door zijn mobiel, maar ook door het lezen van wegenkaart of de krant, of dankzij het friemelen aan autoradio, vriend of vriendin. Hé, dat is vreemd! Dat moet ik nog eens herhalen.
Afleiding veroorzaakt ongelukken (“niet praten met de chauffeur en achter de streep blijven” zoals vroeger in bussen te lezen viel), maar te weinig afleiding ook (“ik rijd liever honderdzestig, want dan blijf ik zo lekker alert” is een vaak gehoorde uitspraak). Dat klinkt nogal tegenstrijdig.
Ik ben benieuw hoe IBM dit denkt te gaan oplossen. Het programma dat ze maken registreert het doen en laten van de chauffeur. Dut hij of zij in? Dan wordt water in het gezicht gespoten (Agent: ‘Waarom dook u ineens scherp naar rechts, zo de vangrail in?’ Geschrokken chauffeur: ‘Ik moest gapen en ineens spoot er een straal water in mijn oog.’), het raampje wordt automatisch geopend, of het programma begint tegen de chauffeur te praten.
Echt waar. Je auto gaat – ik moet er niet aan denken – moppen vertellen of vragen stellen over je hobby. Nou, daar zitten we echt op te wachten! Een chip waar we tegenaan mogen kletsen. Er worden wereldwijd al zoveel onzinnige gesprekken gevoerd via de mobiel, moeten we dat nu ook tegen een stukje software gaan doen?
Als we dan toch gaan automatiseren, weet ik een betere oplossing voor IBM. De bedoeling van het programma lijkt te zijn dat het een vriendje van de chauffeur wordt, een maatje. Ik zou hem of haar trouwens geen naam geven (er komen vast allerlei stemvarianten). Want mocht je ‘s nachts in je slaap praten, dan kan dat tot behoorlijk lastige ruzies leiden. Maar dit terzijde.
Een vriendje, een maatje voor in de auto is dus eigenlijk een auto maat, kortom een automaat. Ik stel daarom voor dat we dat er dan ook van maken. Laat het programma de auto besturen en laat de menselijke chauffeur lekker doen wat hij wil. Laat hem slapen, of laat hem afgeleid zijn zoveel hij wil.
