Eigenlijk was ik op zoek naar “Blub ik ben een vis” van K3. In MP3 formaat voor mijn dochtertje Laura. Uiteraard om daarna alsnog de CD aan te schaffen, zullen we maar zeggen.
Na enkele mislukte pogingen droomde ik wat weg. Vast nog een nawee van het griepvirus dat een tijdje in mij heeft rondgewaard.
In een vlaag van nostalgie tikte ik voor de gein de woorden “Void Vision” en “Cyber People” in het Google venstertje, of woorden van gelijke strekking. Het leverde mij enkele schermen vol links op. Veel ervan liepen dood, veel hadden helemaal niets met muziek te maken, maar tot mijn verassing kwam ik ook enkele bekende namen tegen!
In vroeger tijden was ik een enorme fan van wat men ‘Italo Disco’ noemt. Namen als Gazebo, Raf, Spagna, Den Harrow, Ken Laszlo en ga zo maar door. Wat zal het zijn geweest, zo rond 1980? Ik zat nog op school, kreeg zakgeld en had geen bijbaantje. Kortom, mijn muzikale wereld bestond uit wat er op de radio te horen was en wat ik zelf op een cassettebandje opnam.
Veel later, zo vanaf 1990, heb ik een groot aantal Italo nummers alsnog op verzamel CD’s kunnen kopen. Af en toe verscheen een CD zomaar in een “gewone” winkel, maar meestal moest ik ervoor in speciale importzaken snuffelen in Den Haag en Rotterdam. Zelfs in Zwitserland kwam ik geheel onverwacht een dubbel-cd tegen, zomaar in de uitverkoop van een boekenwinkel. Op die spotgoedkope CD – alleen het hoesje ontbrak – stond het nummer waar ik al jaren en jaren naar op zoek was.
Je raadt het vast, dat nummer was Void Vision van Cyber People. Waarschijnlijk heb je er nooit van gehoord en vind je er niets aan. Kan gebeuren. Ik hield voornamelijk van door synthesizers gedomineerde Italo Disco. Dat noemde ik steevast Synthesizer Disco. Pas kort geleden leerde ik bij toeval dat meer mensen die naam gebruikten. Nooit geweten! (en zoiets als internet bestond in die tijd natuurlijk nog niet)
Mijn favoriete groepen (hoewel; sommige groepen waren eigenlijk individuen) waren: Koto, Laserdance, Rygar, Hypnosis, Cyber People. Veel van de andere namen ben ik inmiddels vergeten, ergens achterin een kast liggen deze CD’s stof te happen.
Mijn zoektocht op internet leerde mij dat er nog steeds liefhebbers zijn van Italo Disco en Synthesizer Disco. Er is zelfs een heuse Italo Webring. En, liefhebbers opgelet: er worden nog steeds nieuwe nummers gemaakt! Veel muziek is zómaar gratis naar binnen te zuigen. Complete muziekstukken, en anders kleine stukjes om je lekker te maken een complete CD te kopen.
Sommige nummers zijn (voor mijn smaak) niet om aan te horen, andere veel te eentonig, maar er zitten zeker goede nummers tussen. Ouderwets getint, of juist modern vormgegeven. Langzame ritmes, snelle ritmes, hier en daar New-Age stijl. Dus… treuzel niet langer, het is tijd om het internet op te gaan. Ik mag hopen dat je ADSL hebt, want 300 MB heb je zó bij elkaar gesprokkeld. Geniet en laat de zaagtanden overvloedig uit je luidsprekers golven!
