Sinds kort gebruik ik medicijnen. Dat klinkt misschien dramatisch, maar is het niet. De kwaal die genezen moet worden stelt niet veel voor. Als ik de medicijnen niet inneem ga ik niet dood, althans niet eerder dan wanneer ik ze wel zou innemen. Het valt dus allemaal wel mee.
Enige discipline is echter wel vereist. Want de kwaal, of beter gezegd het ongemak, is nogal hardnekkig. Daarom is het van belang dat ik elke avond, netjes voor of na de maaltijd, mijn pilletje inneem. Elke dag. Week in, week uit. En dat zo’n acht maanden lang. Daarna is het kwaad bestreden, het leed geleden. Althans, als het euvel tegen die tijd volledig is uitgeroeid, want anders zal het gewoon weer terugkomen.
Het is dus van belang dat ik niet per ongeluk een dag oversla, want dan wordt de teller zonder pardon teruggezet naar dag één, en begint de periode van acht maanden weer helemaal van voren af aan.
Om het mij wat makkelijker te maken worden de pillen met zeven tegelijk in een drukstrip geleverd, met de dagen van de week netjes naast de pilletjes vermeld. Twee strips per doosje, twee doosjes per vier weken. Met die opdruk is heel eenvoudig om te achterhalen of de “pil van de dag” al is ingenomen.
Er kan bijna niets fout gaan, het is allemaal heel eenvoudig. Althans, dat was het. Toen het eerste doosje leeg was en ik aan het tweede begon, werd ik ineens met wat onbekende woorden geconfronteerd. Maandag was ineens lunedi en zondag was domenica geworden. Italiaanse teksten op mijn drukstrips, omdat de pillen – die overigens door een Nederlands bedrijf worden gemaakt – daar blijkbaar goedkoper vandaan te halen zijn.
Geen probleem zou je zeggen, want er zitten zeven pillen op elke strip, dus wat kan er misgaan? Alles. Allereerst begint niet iedereen te slikken op maandag, met andere woorden niet altijd bij het startpunt op de strip. Dat hangt af van de dag waarop iemand met een kuur start. Daarnaast is het startpunt op de strip niet al te gemakkelijk te herkennen.
Kortom, als er bijvoorbeeld drie pillen zijn ingenomen, kan dat van alles betekenen. Het geeft geen antwoord op vragen als: wanneer ben ik aan deze strip begonnen, heb ik gisteren en vandaag wel trouw mijn pil ingenomen?
Nu heb ik nog ergens een Italiaans woordenboekje liggen en kan ik de woorden heel eenvoudig opzoeken en als ik mij vergis is het ergste dat mij kan overkomen dat ik weer helemaal opnieuw moet beginnen met de kuur. Maar stel je voor dat medicijnen die voor iemand van levensbelang zijn ook in dit soort strips zitten… Wellicht iemand die de woorden niet kan vertalen. Dat is toch levensgevaarlijk!
Ik ben reeds twee maanden en enkele doosjes verder en heb recentelijk een nieuwe lading bij de apotheek opgehaald. Tot mijn grote verrassing ben ik vanaf nu verlost van de Italiaanse weekdagen. Dat is alvast wat. Lunedi was maandag, dat was nog wel uit het woord af te leiden, maar die andere weekdagen waren een stuk lastiger. Daar ben ik nu gelukkig van af.
Vol verbazing staar ik naar de nieuwe strip die ik in mijn handen houd en hoop stilletjes dat iemand een geintje met mij uithaalt. Alleen vrees ik dat het geen grapje is.
Ik volg het patroon van kleine zwarte pijltjes dat ditmaal op de strip is te zien in tegengestelde richting, om op die manier het startpunt van de strip te bepalen. Want een andere manier om het begin te vinden, kan ik op dit moment namelijk niet bedenken. Waarom?
Naast elk pilletje staat een lange reeks sierlijke symbolen. Ik ken ze eigenlijk alleen maar van de tekstverwerker op de computer en uit moeilijke wiskundige formules. Krabbels als SábbaTo en Papaskeuh kijken mij uitdagend aan.
Onbegrijpelijke symbolen, waarschijnlijk Grieks, maar misschien zijn de woorden wel in het Russisch? Waar haal ik zo’n woordenboek nou weer vandaan! De kostenbesparing op de ziektekosten kost mij zo wel heel veel geld!
