Ik blader door een stapeltje reclamefolders en zie: digitale camera’s voor bijna weggeefprijzen, er is zelfs een betaalbare digitale spiegelreflex. Ik veeg het kwijl van mijn kin. Af en toe ben ik net een ekster. Alleen…
Heeft het nog wel zin om een digitale spiegelreflex te kopen, vraag ik mij af? Nu nog wel. Met name om lenzen en flitsers van een oude analoge spiegelreflex te blijven gebruiken. Daarnaast is een spiegelreflex ongekend snel, veel sneller dan een digitale compact camera. Niet voor niets lopen paparazzi en journalisten ermee rond. Daarnaast werken fotografen graag met een optische zoeker. Het is de meest directe en nauwkeurige manier om je onderwerp in beeld te nemen
Kijk je bij een digitale compact camera door de zoeker, dan kijk je door een apart oogje pal naast de lens. Het is onnauwkeurig en je kunt alleen globaal zien hoe de foto eruit komt te zien. Gebruik daarom liever het kleurenscherm, wat nauwkeuriger en ook leuker is. Camera voor je houden, je andere hand nonchalant in een broekzak steken en afdrukken maar.
De topmodellen onder de digitale camera’s hebben een nieuw soort zoeker: de elektronische zoeker (EVF, Electronic ViewFinder). Dat is een miniatuurversie van het kleurenscherm, maar dan ingebouwd als zoeker. Met een EVF kijk je dus digitaal door de lens, waardoor je niet alleen ziet wát er op de foto komt, maar ook alle camera-informatie constant in beeld hebt én direct het effect van elke camera-instelling ziet. Kijk, en dát doet een spiegelreflex je niet na.
Het einde van de spiegelreflex is daarom nabij, denk ik. Digitale compact camera’s worden alsmaar sneller en kleiner, elektronische zoekers zetten hun opmars voort en bewijzen hun meerwaarde. Het is een kwestie van tijd tot een lijn ‘gewone’ digitale camera’s met verwisselbare lenzen verschijnt (toevoeging 2022: precies dat heet nu dus een systeemcamera!). Eén voor één zijn de voordelen van de spiegelreflex dan weggevallen. Dan wordt de spiegelreflex voor fotografen, wat de platenspeler nu al is voor muziekliefhebbers.
