Geplaatst op

Column: Kort en krachtig – Spetterende televisie

Terwijl ik de straat indraai valt mijn oog op een kentekenplaat. LN-PF-12. Ik weet niet waarom, maar de schijnbaar willekeurige combinatie van letters laat mij niet los. Plotseling heb ik het door: Leefbaar Nederland – Pim Fortuijn. Het is verbijsterend, hoe een onbelangrijk, nietszeggend kenteken, plotseling een nare bijklank kan krijgen.

Er was een tijd dat mensen beweerden dat kinderen agressief werden van bepaalde kinderprogramma’s. Dat is veranderd. Onderzoek heeft uitgewezen dat kinderen die te láng televisie kijken agressief worden, zonder rekening te houden met wáár ze naar kijken. Niet wat je ziet, maar hoelang je het ziet is blijkbaar bepalend. Geloof jij het?

In het Parool lees ik dat een huisarts het grote flauwekul vindt dat ouders in Amsterdam massaal hun kinderen preventief laten inenten tegen Meningokokken C. Het is een uitermate klein risico, dat nog kleiner gemaakt wordt. Haar eigen kinderen heeft ze wel laten inenten, ze is naast huisarts ook moeder. Ik vind het onbegrijpelijk dat ze anderen iets beroepsmatig afraadt, terwijl ze het zelf wél doet. Altijd handig hoor, een dokter die zich inleeft in de belevingswereld van patiënten.

Een testje. Laat je beeldbuis vollopen met water en doe er een paar vissen en wat groene waterplanten in. Laat je kind er een week lang elke middag drie uur naar kijken. Kijk je kind na elke sessie vijf minuten lang indringend aan. Als je tijdens het avondeten geen blauw oog of gescheurde lip hebt, wekt televisie geen agressie op.

Je zal maar Jan Laden heten en een vlucht naar Amerika willen boeken.

Vaak zijn vrouwelijke bestuurders de heren in het verkeer. Op een punt waar twee wegen bij elkaar komen, liet geen enkele vrouw ons vandaag invoegen. Stuk voor stuk keken ze stug voor zich uit en hielden de rij nauwsluitend dicht alsof wij niet bestonden. Ritsen? Nooit van gehoord. Vier auto’s later diende de eerste mannelijke bestuurder zich aan. Hij liet ons galant voorgaan.

Eventueel kan, voordat de beeldbuis met water wordt gevuld en de visjes erin worden gegooid, de stekker uit het stopcontact worden getrokken.

Kort geleden werd door deelnemers aan illegale straatraces met stelligheid beweerd dat het uitermate veilig was. Immers, er was nog nooit een dode of gewonde gevallen. Dat zei toch alles. Helaas. Afgelopen weekend verliep anders dan anders. Ik ben benieuwd. Komend weekend verdedigen ze zich waarschijnlijk door te beweren dat de slachtoffers geen legale illegale racers waren. Of dat er in het ‘gewone verkeer’ jaarlijks veel meer slachtoffers vallen

Er loopt een weg onder de imposante Arena door. Je mag daar vijftig rijden en in de duisternis onder die enorme massa beton en verlept gras lichten niet zelden felle lichtflitsen op. Door ervaring wijs geworden rijd ik er dan ook exact vijftig. Enkele stoere mannen rijden mij met veel machtsvertoon op een kluitje voorbij. Met de duizelingwekkende snelheid van vijfenvijftig kilometer per uur. Tsjonge zeg, dat maakt een wereld van verschil, die durven! Staan ze toch bijna een kwart seconde eerder dan ik slaafs voor het rode licht aan de andere kant van de Arena te wachten.

Kijk niet verrast op als je vissen niet meteen op de afstandsbediening reageren. Een korte periode van gewenning is normaal en wijst niet op een storing.

Het is toch te gek voor woorden, dat als ik iemand eens flink wil beledigen, ik eerst gelovig moet worden! Maar ja, het is niet anders. Ik heb daarom besloten een kleine gegevensbank aan te leggen met daarin verzameld alle geloven die op deze wereld bestaan, aangevuld met een beknopte omschrijving van relevante stukken uit de heilige geschriften. Al naar gelang welke bevolkingsgroep ik eens flink wil uitfoeteren, zal ik tijdelijk toetreden tot het voor dat doel best geëigende geloof. Net zolang tot niet-gelovig-zijn ook onder godsdienstvrijheid valt en ik eindelijk zonder dekmantel kan zeggen wat ik wil ;-)

Vergeten de stekker eruit te trekken? Geen nood. Vanavond gebakken vis. Eet smakelijk.