Ik heb een voorstel gestuurd naar de veiligheidsraad. Niet dat ik het idee heb dat er wat mee gedaan wordt, maar je weet maar nooit. Het is geen spectaculair voorstel, werkelijk iedereen kan het bedenken. Het is zelfs raar dat het niet eerder in praktijk is gebracht.
Kijk naar het specialisme van de Amerikanen bij enkele recente activiteiten, laat ik zeggen zo vanaf de Golfoorlog: precisiebombardementen. Het is leuk bedacht, dat geef ik toe. Ze zijn niet in oorlog met een heel land, ook niet met een heel volk. Nee, ze zijn in oorlog met de vijand.
Wie is de vijand? De machthebbers van dat land en eventueel de terroristen die ze verborgen houden. En dus vernietigen ze de machinerie van de machthebbers: het militaire apparaat. Ze bestoken alle militaire installaties, de militaire infrastructuur en de militairen zelf. Met een beetje geluk raken ze meteen de machthebbers.
Maar ja, hoe gaat dat met precisie? Dat lukt niet altijd even precies. Soms gooien ze er precies naast. Wat dan helaas wel weer precies op iets anders is. Een school, een EHBO-post, een woonhuis.
Nu vraag ik mij altijd af of zo’n ongeluk wel echt een ongeluk is. Want is het niet een rare gedachtekronkel dat wij (als burgers in het algemeen) het idee hebben dat een oorlog iets nets is. Een spel dat volgens strikte en eerlijke regels wordt gespeeld. Regels die ook nog eens worden nageleefd. Altijd en overal. Helaas, het is geen Stratego.
Vanuit onze knusse woonkamer kijken we al zappend live mee met diverse militaire operaties, maar vergeten daarbij dat het leger geen informatieve show verzorgt. Ze zijn niet verplicht om ons te informeren, het is geen Postbus 51, met uitzondering van de reclamespotjes voor kanonnenvoer die in hun eigen belang worden uitgezonden.
Ga er maar vanuit dat alles wat wij te zien krijgen, met een heel specifieke reden wordt uitgezonden. En dat is niet altijd (nooit?) een informatieve reden.
Het kan best opzet zijn, van strategisch belang zijn, om eerst een kerk plat te gooien en daarna ‘Sorry!’ te zeggen. Ik geef het toe, het kan echt een fout zijn, maar er is niemand die mij vertelt wát of wie er zich in die kerk bevond. Zeker in een oorlog tegen terroristen kun je onnette praktijken verwachten. Of denk je dat ze speciaal voor de Amerikanen hun wapendepots en commandocentra met fluorescerende verf markeren, om te voorkomen dat er burgerslachtoffers vallen?
Ik dwaal af. Mijn voorstel, daar wil ik het over hebben. Aangezien in “moderne oorlogen” de ene partij heel hard probeert militaire doelen te raken (los van de vraag WAT militaire doelen zijn) en de andere partij heel hard protesteert als dat mislukt, geeft mij dat het vertrouwen dat beide partijen heel erg begaan zijn met het lot van burgers.
Maar ja, een oorlog voeren midden tussen burgers, dat is natuurlijk vragen om moeilijkheden. Totaal onverantwoord. Het verstoort ook het dagelijkse leven. Dus als we de vechtende partijen daar weghalen en ergens in een afgelegen gebied neerzetten, mogen ze elkaar van mij best uitmoorden. En het stikt op deze planeet van de afgelegen gebieden, dus dat komt goed uit!
Om het extra aantrekkelijk te maken krijgen de strijdende partijen eerst een aantal maanden de tijd om zich goed in te graven, een vliegveldje aan te leggen, wat tunnels te graven, en noem maar op. Daarna plaatsen we een stel camera’s verspreid over het gebied, monteren er een stel in kleine vliegtuigjes en helikoptertjes, en geven elke soldaat een camera op zijn of haar helm mee.
We maken een 24*7 televisiekanaal vrij, waardoor iedereen die dat wil de gehele dag kan genieten van oorlog: “Land of Battle”. Het publiek mag cijfers geven en nomineren. Van overal ter wereld kunnen mensen bellen, wat meteen een aardig zakcentje oplevert, wat weer gebruikt kan worden voor nieuw wapentuig (en nieuwe camera’s, want ze worden weleens heel precies geraakt).
Het voordeel hiervan is (1) er valt geen enkel burgerslachtoffer, (2) er wordt geen land verwoest dat daarna met internationale steun weer vanaf de grond moet worden opgebouwd, (3) precisiebombardementen zijn niet meer nodig en als laatste (4) loopt het uit de hand, dan blaas je gewoon het hele gebied op en zijn beide partijen voorgoed weggevaagd. We kunnen achteraf altijd roepen dat het om een uit de hand gelopen opstand ging.