Het gebeurde twee weken voor de vakantie. Het moment waarop bij ons altijd van alles fout begint te gaan. Zoals bezwijkende versnellingsbakken, zich spontaan afstotende koppelingsplaten, of een APK-keuring met ongewenste nasleep. Dit keer kan er zo vlak voor onze vakantie écht niets fout gaan. De auto is pico bello in orde en pas nog APK goedgekeurd.
Tijdens een ritje door de polders begint er plotseling wat te ratelen. Het is een hete dag en voor het eerst dit jaar staan de raampjes open. Waarschijnlijk merken wij het daarom nu pas. Het verklaart ook waarom verdacht veel mensen verontwaardigd hun hoofd onze richting op draaien.
Het geluid komt ergens onder de motorkap vandaan. Vast een losse bout, ergens bij de lange pijp tussen motorblok en uitlaat. Zoiets heb ik weleens eerder gehad en dat was snel opgelost door de ANWB. Geen probleem dus.
Uit ervaring wijs geworden wacht ik niet tot vlak voor de vakantie en rijd meteen door naar de garage. Na een seconde luisteren weet de monteur wat het is. Losse stukjes koolstof in de katalysator. Ouderdom. Slijtage. Niets aan te doen. Het ding werkt wel naar behoren. Waarschijnlijk. ‘U moet ermee leren leven,’ zegt hij met een grijns.
Op zich slecht nieuws, want ik houd meer van geruisloze auto’s. Wel ben ik blij dat zo vlak voor de vakantie niet het gehele motorblok vervangen hoeft te worden. Een los boutje was nog leuker geweest.
Geluiden zijn maar geluiden en daardoor, net als sommige pijntjes in het lichaam, lastig met woorden te omschrijven. Maar als ik zeg ‘trouwauto met blikjes erachter’ geef ik redelijk natuurgetrouw weer welk geluid onze auto momenteel maakt.
Mogelijk zullen diverse Limburgers nu hardop aha! roepen. En ja, ik biecht het hier en nu op, dat was ik die voorbij kwam rijden. Tijdens de drie weken durende vakantie hebben wij aardig wat dorpjes in Noord-Limburg bezocht en dat zal ongetwijfeld de aandacht hebben getrokken. Er kwam geen kerkklok bovenuit.
Ik wil nog niet te veel verklappen, maar tijdens deze vakantie bezweek ook het slot van de kofferbak nog. Daarmee kwam een lang gekoesterde wens in vervulling: een bezoek aan een plaatselijk garagebedrijf middenin onze vakantie (uiteraard sarcastisch bedoeld).
Gezien eerdere vakantie-ervaringen, kijken wij altijd direct na aankomst waar zich een dokter, apotheek, tandarts en ziekenhuis bevinden. Dat scheelt namelijk een hoop stress zodra je ze nodig hebt. Vanaf nu komt daar dus een garage bij.
Eerst een rammelende katalysator en daarna een haperend kofferbakslot. Een duidelijke voorbode dat ons nog veel autoleed te wachten staat.
Het wordt tijd om naar een nieuwe auto uit te gaan kijken. Hopelijk lezen autodealers geen columns, in ieder geval niet die van mij en zeker niet dit exemplaar, want dat is slecht voor de inruilwaarde.
Hopelijk zijn ze ook een beetje doof. En staat de showroom pal naast een kerk. Dan hoeven we er alleen nog maar voor te zorgen dat we op het juiste moment komen aanrijden. Precies zodra de eerste de beste trouwauto daar luid rammelend wegrijdt. ã
