Nog een lekke band gehad de laatste tijd? Ja? Zo, zo, zelf geplakt nog wel. En je auto, heb je daar ook recentelijk een lekke band mee gehad? Dat heb je. Goh, wat een pech heb jij de laatste tijd. Misschien moet je de volgende keer beter opletten waar en hoe jij je auto parkeert.
Het kan iedereen overkomen want: de politie dan wel parkeerpolitie overweegt om foutparkeerders een lekke band te bezorgen. Dat is snel, goedkoop en zeer effectief. Lik op stuk beleid in vol ornaat. Wielklemmen zijn duur. Die moeten worden aangebracht en er even later weer vanaf worden afgehaald. Ze kunnen stuk gaan, gesloopt worden en gestolen worden.
Bekeuringen uitdelen zorgt voor veel administratieve rompslomp, vooral bij wanbetalers. Simpelweg een bandje lek prikken blijkt veel effectiever. Een eenvoudige oplossing voor een ingewikkeld probleem. Het kost – de politie althans – geen fluit en het uitvoeren van deze taak kost niet al te veel moeite. Sterker nog, het kan zelfs leuk zijn.
Maar mag het wel? Is een band lek prikken niet hetzelfde als moedwillig, met voorbedachten rade, iemands eigendom vernielen? Ok, het is een foutparkeerder, maar betekent dit dat je daarom zijn eigendom mag beschadigen? Het klinkt alsof het niets is, zo’n gaatje prikken, maar het heeft wel gevolgen.
Zoals er nu een briefje ‘niet wegrijden, wielklem aangebracht’ op de ruit wordt geplakt, zal er straks een briefje ‘pas op, lekke band’ nodig zijn. Die briefjes kunnen “wegwaaien” – met of zonder hulp van een toevallig passerende grapjes. Stel je voor dat iemand op zijn velg probeert weg te rijden, dát kost pas geld!
Daarnaast moet de benadeelde een reservewiel bij zich hebben – een nog niet lek geprikt exemplaar wel te verstaan – en bij notoire foutparkeerders kan dit een probleem worden.
Vervolgens is er niemand om je ongenoegen aan kenbaar te maken (want vraagt de politie niet juist daarom waarom je te hard naar huis reed, juist op het moment dat je gezellig samen op de vluchtstrook staat, met een vrolijk in de wind wapperende bekeuring in het vooruitzicht), immers de politie is alweer enkele straten verderop bezig met prikacties.
De harde kern, de hardcore van foutparkeerders, zal al snel een band vol kleine rubber reparatieplugjes hebben, wat de wegligging en vooral de verkeersveiligheid zeker niet ten goede zal komen.
Toch is het raar. Waarom mag – aangenomen dat het toegestaan wordt – de politie dit wel doen en een willekeurige burger niet. Iedereen kan banden lekprikken. Je hoeft er geen opleiding voor te volgen, er is geen examen of certificering voor nodig, er zijn geen speciale gereedschappen of vaardigheden bij nodig. Nou ja, behalve een flinke priem misschien.
Stel dat ik mij enorm erger aan een verre buurman die zijn uit de kluiten gewassen auto steevast bij mij voor de deur zet. Wat let mij om één, of desnoods alle vier de bandjes even te bewerken? Zo’n waarschuwingsstickertje voor op z’n ruit kan ik zelf wel even maken.
Of die auto die daarnet te hard door de straat reed? Of de bestuurder die naar mijn mening niet beleefd genoeg deed tegen mij als voetganger? Want let maar op, er zijn genoeg mensen die zo redeneren, die maken binnen de kortste keren enthousiast gebruik van dit revolutionaire idee.
Eenvoudige oplossingen zijn vaak erg effectief. Als ze ook nog eens goedkoop zijn, een hoop werk overbodig maken en allerlei (administratieve) rompslomp onnodig maken, is de knoop al snel doorgehakt. Helaas kent alles een keerzijde. Mensen zijn inventief. Elke oplossing creëert daarom potentieel weer een nieuw probleem. Zo hebben politiewagens ook banden.
