Een winkelier bij ons in de buurt heeft een merkwaardig briefje op zijn ruit geplakt. Ik heb het wel drie keer moeten lezen en nog begrijp ik niet wat er staat of wat de bedoeling ervan is.
“Beste heren fietsendieven. Wij letten niet op en wij bellen nooit de politie.”
Daar sta ik dan met mijn mond vol tanden. “Beste fietsendieven” staat er, alsof het goede vrienden van de winkelier zijn. Toen ik het briefje voor het eerst las dacht ik nog dat er “beste fietseneigenaren” stond en dat ik het net iets te snel en te slordig had gelezen.
Dat de goede man gewoon iedereen even wilde informeren dat hij niet de hele dag uit het raam kijkt. Gezien het simpele feit dat fietsen regelmatig van eigenaar veranderen in Amsterdam, is het niet geheel ondenkbaar dat een winkelier ’s morgens nadat hij de vijfde gedupeerde te woord heeft gestaan, ook wel weer eens zin heeft om een klant te helpen.
Een goedbedoelde waarschuwing dus, aan een ieder die zijn (eigen) fiets bij hem voor de deur stalt. Een vriendelijke herinnering dat hij wel wat anders te doen heeft dan de hele dag naar mijn fiets kijken. Anders was hij wel een fietsenstalling begonnen, dan kon hij er tenminste nog wat aan verdienen.
Maar dat woordje “eigenaren” staat er helemaal niet. Lezen, herlezen en nog eens herlezen wil de tekst op het papiertje niet doen veranderen. Er staat toch echt “fietsendieven”. “Beste heren fietsendieven” nota bene!
Het lijkt er verdacht veel op dat potentiële dieven hier een uitnodiging krijgen, aangemoedigd worden zelfs, om vooral voor deze winkelruit een mooie fiets uit te zoeken. Kijk gerust rond, maak desnoods een proefrondje, kom even een bakkie doen als er een regenbuitje valt en jat daarna de tweewieler van jouw keuze. Wij kijken wel even de andere kant op.
Of begrijp ik het briefje dan toch verkeerd? Is er iets anders aan de hand? Is de winkelier soms bedreigd? Is er een fiets voor zijn ruit gestolen, waarna de dader werd gepakt doordat getuigen de politie hebben gewaarschuwd. Werd de winkelier – nadat de fietsendief zijn zware straf van één uur verplicht koffiedrinken op het bureau had doorstaan – bedreigd, doordat de dief dacht dat de winkelier wel de anonieme tipgever moest zijn.
Nee, beste fietsendief, want wij letten niet op en wij bellen nooit, maar dan ook nooit de politie. Wij hebben ook geen alarmpoortjes bij de deur staan en hebben sinds kort een duidelijk zichtbare poster in de winkel opgehangen met de tekst: “Bij constatering van diefstal zijn wij genoodzaakt u een gratis tasje aan te bieden voor uw gestolen waar”.
Het is een rare tijd. Als iemand iets uitvreet en een ander zegt daar wat van, kan die meteen een grote bek krijgen, of erger. Ik zou mij rot schamen en drie meter de grond in zakken, maar blijkbaar zijn er mensen die vinden dat ze het volste recht hebben hun gedrag met alle middelen te verdedigen.
Ze verwachten blijkbaar dat je meegaat in hun foute gedrag, of het minimaal door de vingers ziet. Wordt een zakkenroller op een treinstation betrapt door een filmploeg, dan moet er eerst een rechter aan te pas komen om de band naar justitie te laten gaan. Vrijwillig afstaan van de band is namelijk gevaarlijk voor de televisiezender en de filmploeg, een volgende keer kan er dan van alles en nog wat met ze gebeuren. Dan zijn ze een verlengstuk van politie en justitie geworden.
Maar is het niet de normaalste zaak van de wereld, dat als iemand iets uitvreet en wordt betrapt, daar dan ook de consequenties van moet dragen? En niet een getuige. Wie is er nu fout? Het lijkt er verdacht veel op dat alles en iedereen moet wijken zodat de crimineel vrijuit gaat. We moffelen alles weg, zodat we kunnen doen alsof er niets is gebeurd.
Straks wordt het nog strafbaar om een getuigenis af te leggen, kun je er tien jaar voorwaardelijk voor krijgen. Het is niet normaal. De rest van de wereld past zijn gedrag aan, zodat de crimineel vrijuit gaat. Die crimineel zou het schaamrood naar de kaken moeten stijgen en zich bedreigd moeten voelen, niet de getuige.
