Het zal je maar overkomen. Drie jaar cel omdat je wat nummers in je notitieboekje hebt geschreven. Niet zomaar een cel, drie jaar in een buitenlandse cel. Na die tijd komt de Tzatziki, Giros en Ouzo je de neusgaten uit. Hoewel ik mij afvraag of je die lekkernijen sowieso krijgt in een Griekse cel.
Het is ook wel een beetje dom. Als vliegtuigspotter weet je dat niet elk land even coulant is als het om het spotten van militaire vliegtuigen gaat. In veel landen word je al snel voor spion aangezien zodra je ook maar in de buurt van een militair vliegveld rondhangt, een camera met een reusachtige telelens bij je draagt en registratienummers van landende en startende vliegtuigen opschrijft.
Ook ik ben jarenlang spotter geweest en weet dat zelfs op een slapende basis als Ypenburg (tegenwoordig een mooie woonwijk) de marechaussee iedereen zorgvuldig in de gaten hield. Op een dag stond ik samen met enkele collega spotters op een weilandje naast de baan foto’s te maken en voor ik er erg in had, stonden ze naast ons.
De marechaussee. Ze probeerden ons te imponeren en dreigden met van alles en nog wat, tot één van de spotters spontaan vertelde dat het weiland van zijn vader was. De marechaussee droop teleurgesteld af en niet veel later ikzelf ook, wel met bonzend hart.
Tegenwoordig is spotten in Nederland geen probleem meer en worden er zelfs speciale spottersdagen georganiseerd. De marechaussee heeft nog steeds de neiging je de stuipen op het lijf te jagen, maar dat maakt zelfs op mij geen indruk meer.
In sommige landen is dat heel anders, dat weet je als vliegtuigspotter. In die landen zijn ze ook vandaag de dag helemaal niet blij met vliegtuigspotters. Zeker in een land als Griekenland, dat bekend staat om zijn niet altijd even vriendschappelijke band met Turkije, moet je oppassen. Daar word je al snel voor spion, bijvoorbeeld van het zojuist genoemde buurland, aangezien.
Je bent het vast met mij eens dat het een beetje sneu is om voor zoiets onbenulligs als een lijstje met registratienummers van vliegtuigen drie jaar de cel in te moeten. Onbenullig? Ja, inderdaad. Niets is stompzinniger dan een lijstje bijhouden met nummers van vliegtuigen die je ergens ziet. Ik kan dat weten, want ik heb het zelf ook jarenlang gedaan.
Veel hobby’s bevatten zinloze elementen. Het verzamelen van alle euromunten uit alle eurolanden, alle postzegels van centraal België, alle theezakjes van Luxemburg, alle klompen van Holland, ze vallen allemaal in die categorie. Het gaat er bij een hobby dan ook vooral om dat iemand er lol aan beleeft. Dat het vaak zinloos is, desnoods een verkwisting van tijd, maakt totaal niet uit.
Er zijn boeken die vol staan met vliegtuignummertjes. Saaie boeken die nog goed verkocht worden ook. Het maakt dus niet uit dat een Nederlandse spotter ergens in Griekenland met een notitieboekje op een open dag rondloopt.
Alle nummers zijn toch al bekend, iedereen kan ze zo opvragen. Helaas bestaan er in dat land toch figuren die het enorm belangrijk vinden om geheim te houden welke specifieke toestellen er op een militaire basis starten en landen.
In hun ogen zijn het militaire bewegingen en daar zou je weleens iets heel ergs mee kunnen gaan doen. Maar het gebeurde toch op een open dag? Blijkbaar houden ze die in Griekenland toch liever achter gesloten deuren. Griekenland wil helaas een duidelijk signaal afgeven. Met dat land valt niet te spotten. Ook niet door luchtvaartenthousiasten.
Je zult het maar zijn. Een gewone jongen uit Nederland die op een open dag aanwezig is, juist op het moment dat een land een voorbeeld, een daad wil stellen. Je zult het maar zijn, een leuk reisje van een paar dagen boeken en vervolgens drie jaar cel krijgen. En voor welk misdrijf? Het noteren van een paar nummertjes. Aangeklaagd wegens spionage. Te gek voor woorden. Bespottelijk!
