Tijdens het opruimen van de bende pasjes en papieren in mijn portemonnee, kom ik erachter dat mijn rijbewijs al een week is verlopen. Geldig tot 2034, vervangen voor mei 2001. Zoals ik het lees is het papiertje nog wel geldig en moet het alleen vervangen worden, of is het daardoor toch een beetje ongeldig? Ik weet het niet precies.
Donderdagmiddag, direct na het werk, laat ik pasfoto’s maken en vrijdagmiddag, ook weer direct na het werk, ga ik naar de deelraad. Helaas, die is vanaf drie uur gesloten en om die tijd zit ik meestal nog breeduit op het werk. Geen nood, maandag aanstaande heb ik een vrije dag gepland, dus dan kan ik alles op mijn gemak regelen. Laura rond negen uur naar de peuterspeelzaal brengen en daarna direct door naar de deelraad. Moet lukken.
Op zondag begint de auto vreemde geluiden te maken. Hij klinkt als een Opel Manta waar veel jongelui in rijden, zo eentje met een dubbele pijp op de uitlaat. Je hoort ze drie wijken verderop al aankomen. Gelukkig hoeven we slechts een kort ritje te maken en kan de auto de rest van de dag werkeloos voor de deur staan.
In mijn hoofd pas ik het programma voor de maandag alvast ietsjes aan. Laura naar de peuterspeelzaal brengen, doorrijden naar de deelraad om mijn rijbewijs te verlengen en als laatste langs de garage voor een kleine reparatie. Er zal wel een boutje zijn losgetrild bij die lange pijp die over de gehele lengte onder de auto door loopt.
Maandagmorgen. Het programma kan van start. Laura en ik rijden de straat uit op weg naar de peuterspeelzaal. Enkele honderden meters verder klinkt een luid geraas, gevolgd door een slepend geluid over het wegdek. Oeps. Ik gooi de alarmlichten aan en stop langs de kant van de weg. Zodra het overige verkeer is langs geraasd stap ik uit en kijk onder de auto. Dat ziet er niet goed uit.
De lange pijp onder de auto is vlak achter het motorblok afgebroken. Het gevaarte hangt omlaag tot op luttele centimeters van het asfalt. Halverwege de pijp zit de katalysator, die moet ik niet kwijtraken, da’s een akelig duur ding!
Het wordt allemaal wat gecompliceerder, dat geef ik toe, maar er is nog geen reden tot paniek. De garage zit een kleine kilometer verderop, dat moet ik redden. Geduldig leg ik Laura – nadat ze haar vingers uit haar oren heeft gehaald – uit dat we eerst naar de garage rijden en dat ik haar daarna pas wegbreng.
Gelukkig heb ik uit voorzorg een strippenkaart meegenomen, ik zag de bui al hangen. Stapvoets rijd ik verder. Geheel onnodig heb ik de alarmlichten ook aangezet, iedereen hoort mij van verre al aankomen. Laura heeft haar oren inmiddels weer dichtgestopt. De pijp schuurt regelmatig over het asfalt op de hobbelige wegen van Amsterdam Osdorp. Juist op tijd herinner ik mij een binnendoor weggetje naar de garage. Korter, maar wel met vier enorme drempels.
Voorzichtig schuif ik over de eerste drempel. Aangezien de pijp aan de voorzijde is losgeschoten, mag hij persé nergens achter blijven steken, dat kost mij meteen de complete pijp, katalysator én demper! Het lukt zowaar, er klinken slechts wat schurende geluiden. Op naar de volgende en de volgende en de volgende. Dan liggen alle vier de drempels achter mij en zwetend parkeer ik de auto voor de deur van de garage. Het is me gelukt!
Ik laat de auto achter, draag Laura in vijf minuten naar de tram, daar zit ik precies één minuut in, draag Laura in tien minuten naar de peuterspeelzaal, puf en zweet een beetje uit en loop tot slot in vijftien minuten naar de deelraad.
Ik wist dat ik beter in bed had kunnen blijven liggen. Wegens een computerstoring kunnen ze mij vandaag niet helpen. Alle deelraden in Amsterdam liggen plat.
Uit ervaring weet ik dat ik beter niet kan wachten. Ik werk immers zelf met computers en het kan best een dagje gaan duren. In een half uurtje loop ik weer naar huis. Voor de zekerheid bel ik gedurende de dag een paar keer op en loop ook nog een keertje langs de deelraad. Helaas, niets werkt.
Morgen moet ik weer werken, dus dat wordt een nieuwe poging op donderdag tijdens koopavond. Pas laat op de woensdagmiddag besef ik dat ook dat niet zal gaan lukken: morgen is het hemelvaart. Als klap op de vuurpijl hoor ik dat er een deelraad recht tegenover mijn nieuwe werkgever zit. Dat wist ik niet. Had ik op elke werkdag vanaf het moment van ontdekking dat mijn rijbewijs verlopen is, gewoon even naar de overkant kunnen lopen.
