Geplaatst op

Column: Waarde

Het besef van de waarde van geld verwatert in rap tempo. Tegenwoordig heeft een grote groep mensen aardig wat geld te besteden en vooral de wat kleinere bedragen worden wat al te makkelijk uitgegeven. Toch geldt ook voor kleinere bedragen, dat ze maar één keer kunnen worden uitgegeven en vele beetjes maken een grote hoop.

Alweer jarengeleden rekende een kennis mij voor hoe goedkoop internetten wel niet was. Dat was in de tijd dat je nog met een modem over een gewone telefoonlijn moest inbellen en er gedurende die tijd geen spraakverbinding mogelijk was.

Alles drukte hij uit in centen, zoals een forse download voor nog geen stuiver. Het kwam er eigenlijk op neer dat hij daarom dag in dag uit op internet kon zitten. Maanden later toonde hij mij zijn telefoonrekening en mijn mond viel open van verbazing.

Allemaal leuk en aardig, die theorie over hoe goedkoop internet wel niet was, maar alles bij elkaar was zijn telefoonrekening viermaal zo hoog als die van mij, en dat terwijl ook ik regelmatig internet. Een beetje zuur is dat het vaak de mensen zijn die toch al weinig te besteden hebben, die met open ogen in de wet van de kleine getallen trappen.

Kijk naar het gemak waarmee SMS-jes worden verstuurd. Hoewel bijna niemand het beseft, kost één bericht al een aardige duit. Niet onoverkomelijk, maar het is niet goedkoop. Het zijn korte berichten, dus als je uitrekent wat het per verstuurde letter kost, schrik je je wezenloos. Peperduur!

Het is een grof schandaal dat een SMS, dat door zijn minieme lengte totaal geen netwerkbelasting veroorzaakt, onevenredig veel geld kost! Voor het geld dat je met een paar berichten heen en weer sturen kwijt bent, kun je met een gewone spraakverbinding een berg aan informatie doorgeven. Nog los van het feit dat je dan rechtstreeks over en weer op elkaar kunt reageren.

En toch geeft een massa telefoonbezitters de voorkeur aan SMS, terwijl een beetje vraag- en antwoordspel al snel vele, vele euro’s kost. Jammer voor de verzenders, wel erg leuk en lucratief voor de telefoonbedrijven. Vreemd dat ze nog steeds zo diep in de schulden zitten.

Heb je weleens een advertentie bekeken waarin ringtones en tekeningentjes voor op het scherm van een mobiele telefoon worden aangeboden? Te gek voor woorden! Eén melodie, of één tekening, kost een klein fortuin. Belachelijk! Een melodie bestaande uit een handje vol noten, een tekening van een paar honderd bitjes, kost één euro of zelfs meer! Wie koopt dat nou!? Verlies je het geheugen van je telefoon, of koop je een nieuw toestel, dan kun je weer helemaal opnieuw beginnen, dan ben je alles kwijt. Weg ringtones, weg tekeningen en vooral: weg geld.

Veel mensen, waaronder schoolgaande jongelui, denken dat een SMS, ringtone, of tekening goedkoop is. Want het gaat ‘slechts’ om dubbeltjes of euro’s per exemplaar, maar al die kleine beetjes bij elkaar tikken wel lekker aan.

Wonder boven wonder lijkt niemand dat erg te vinden. Men heeft het geld op de rekening staan en erger nog, men heeft het ervoor over. Toch blijft het eeuwig zonde. Het is voor een groot deel weggegooid geld. Je krijgt er namelijk vrijwel niets voor terug, het is weinig meer dan gebakken lucht. Blijkbaar valt het niemand op dat zuur verdiend geld zo wegsijpelt als water uit een lekkende kraan.