Een weekje woon-werkverkeer in een notendop…
Een hardrijder probeert mij met zijn opdringerige duwgedrag tot het overtreden van de maximumsnelheid te dwingen. Waarom wil hij mij persé medeplichtig maken? Hij kan mij met gemak inhalen: er zijn geen tegenliggers te zien, alleen geldt er op deze weg wel een inhaalverbod. Mag een inhaalverbod in tegenstelling tot de maximumsnelheid niet overtreden worden?
Een hardrijder dwingt mij op de snelweg met knippersignalen en onfatsoenlijk bumperkleven naar rechts, om vervolgens bij het ontdekken van een camera vol in de remmen te gaan. Is hij wel bang voor een dom grijs kastje en niet voor mij?
Op een kruising raast een auto zonder vaart te minderen op mijn portier af. De bestuurder toetert herhaaldelijk, trekt een boos gezicht en steekt zodra we elkaar – zonder geraakt te zijn – passeren beide middelvingers omhoog. Dit alles vindt hij blijkbaar efficiënter dan remmen om een botsing te voorkomen. Het is zijn reactie op een fout die ik volgens hem heb gemaakt. Helaas voor hem is hij degene die fout is, want ik kom van rechts en heb hier voorrang.
Ik zie een vrije parkeerplaats, stop en sta klaar om achteruit in te steken. Een mevrouw in een klein wit wagentje komt aangereden, ziet mij stilstaan, met mijn felrood oplichtende remlichten, witte ik-wil-achteruit-rijden lamp en knipperende richtingaanwijzer, maar stopt toch pal achter mij. Ze kijkt nogal kwaad, steekt haar handen in de lucht en nadat wij elkaar heel lang hebben aangekeken, rijdt ze eindelijk mokkend een stukje achteruit.
Geen centimeter te veel, ze wil het mij ook weer niet te makkelijk maken. Ik steek in en bedank haar voor de genomen moeite door vriendelijk mijn hand op te steken. Misschien helpt dat voor een volgende parkeerder. In ruil kijkt ze mij vuil aan en brengt haar wijsvinger naar haar voorhoofd.
Een minuut later kom ik haar tegen in de C1000 en wil haar aanspreken over haar merkwaardige gedrag, maar ze lijkt mij niet te willen herkennen.
