Geplaatst op

Column: Op drie wielen door Nederland

De driejarige peuter Laurens wil met zijn driewieler naar opa en oma in Zuid Limburg rijden. In zijn eentje. Zijn vader heeft hier niets op tegen. Sterker nog, hij steunt zijn zoon in dat voornemen. ‘Mijn zoon is volwassener dan een gewone peuter van die leeftijd,’ vertelt de vader vol trots. ‘Altijd al zo geweest. Hij is het ook gewend om te rijden. Zo hobbelt hij regelmatig een rondje door het dorp en pas is hij nog helemaal naar school gereden. Dan praat je toch al gauw over een paar honderd meter. Dat doen zijn leeftijdgenoten hem echt niet na.’

De tocht door Nederland zal enkele weken in beslag nemen. De gemiste schooltijd hoeft geen probleem te zijn, aldus de vader. ‘Laurens is dol op school en leert snel. Tijdens de reis zal hij regelmatig werkstukjes maken om bij te blijven. Zo neemt hij voldoende potloden, verf, een tube lijm en een nieuw tekenblok mee.’ Is een lange reis dwars door Nederland, zonder begeleiding van zijn ouders, geen onverantwoord risico? ‘Laurens rijdt als geen ander en kan deze reis prima aan. Alleen de kruising op de hoek vindt hij eng. Dus daar pak ik hem met driewieler en al op en zet hem aan de overkant neer. De rest van de tocht is prima te doen. Hij is een ervaren rijder. Nergens bang voor ook. De verkeersdrempels in ons dorp kent hij op zijn duimpje. Dat zijn de ergste van Nederland.’

Inmiddels bemoeit niet alleen heel Nederland, maar ook de rest van de wereld zich met Laurens, tot CNN aan toe. Veelgehoorde bezwaren zijn de gevaren en het sociale isolement van zijn soloreis. Laurens: ‘Mij kan niets gebeuren. Vrachtwagens zie ik aankomen. En als ik even indut, nou dan rijdt ‘ie gewoon toéttoet over me heen. Even bukken is genoeg.’ De vader voegt daar nog aan toe: ‘Vergeet niet dat hij onderweg regelmatig fietsers en automobilisten tegenkomt. Het is niet zo dat hij lang alleen is. Ook stopt mijn zoontje regelmatig bij een speeltuintje. Daar kan hij zijn schoolwerk maken en de bandjes controleren. Het is niet de bedoeling dat hij in één ruk doorrijdt.’

Gaat het de vader niet alleen om de publiciteit en het vestigen van een record? Moet hem de ouderlijke macht ontnomen worden? ‘Als Laurens groot is, is het te laat om nog met een driewieler op pad te gaan. Ik had het zelf ook wel willen doen, maar ik mocht niet van mijn ouders. Dat Laurens het jongste kind wordt die solo het land doorkruist, is natuurlijk wel leuk meegenomen. Maar het gaat ons niet om de aandacht. Laurens is gewoon dol op zijn driewieler. Hij wil het heel graag, het is zijn droom en hij is er klaar voor. ‘ En de moeder? Die wilde alleen telefonisch reageren: ‘Dat met driewielers is meer een ding van mijn ex. Zelf houd ik meer van wandelen.’

Opmerking: deze column is gebaseerd op ‘Laura het zeilmeisje’ (Laura Dekker) die in 2009 haar plan bekendmaakte om in haar eentje rond de wereld te eilen. Toen ik deze column schreef, was daar veel ophef over en dit is er een ‘parodie’ op.