Kees Krick Media

Bij thuiskomst merk ik dat ik iets ben kwijtgeraakt. Er ontbreekt een wieldop. Vanmorgen op weg naar een opdrachtgever zat het ding er nog op. Dus als je ergens tussen Amsterdam en Emmen een wieldop ziet liggen? Afblijven, die is van mij. Nu is een ontbrekende wieldop geen groot probleem. Het staat hooguit wat slordig, drie lichtgrijze en één zwart wiel. Al zie je dat als bestuurder amper.

Het is opvallend hoeveel wieldoppen je langs de weg ziet liggen zodra je er zelf eentje kwijt bent. En elke keer flits door mij heen dat ik snel moet stoppen om mijzelf zo’n exemplaar toe te eigenen. Alleen, die dingen liggen altijd op ontoegankelijke plekken. Langs de oprit of afrit van een snelweg. In de berm bij een drukke rotonde. Daar kom je lopend niet bij. En om nou halsbrekende toeren uit te halen voor een plastic wieldop, nou nee.

Verder lezen Rollende dopjes

Wat doe je als je in een dichtbegroeid bos amper bereik hebt met je smartphone? Dat ding snel wegstoppen en genieten van de mooie omgeving, is misschien je eerste reactie. Ook die van mij trouwens. Dat verandert als je een week in een huisje in datzelfde bos zit en af en toe iets met je telefoon wilt doen. In mijn zoektocht naar een oplossing raakte ik zonder het te weten flink de weg kwijt.

Verder lezen Naar Hengelo, of toch maar naar Hengelo?