Ik loop het postkantoor in, met in mijn handen een afhaalbewijs, want er is een pakje voor mij. De medewerker kijkt op het formulier, loopt naar achteren waar de pakketten liggen opgeslagen en vraagt en passant: “Op vakantie geweest?” Aangezien zijn ogen continu op het papier zijn gericht, weet ik dat het niet mijn Alpenkleurtje is die de doorslag tot deze wonderbaarlijke constatering geeft.
Als je iets bestelt, weet je dat er iets wordt bezorgd. Doe je het via internet, dan krijg je vaak een bevestiging in je inbak. Maar heel soms krijg je ongevraagd een pakje toegestuurd, of weet je wel dat je iets krijgt, alleen niet wanneer. Laat er nou net een pakketje in die laatste categorie aan mijn voordeur voorbij zijn gegaan. Nou ja, net…
Nu is het een ietwat afwijkende periode. Het is namelijk vakantietijd. Juli, augustus, wat gebeurt er vaak in die maanden? Ongelofelijk maar waar, dan schijnen er mensen te zijn die… op vakantie gaan en een vakantie bestaat al snel uit meerdere aaneengesloten dagen. Een vakantie van een dag heet namelijk een snipperdag en aan een weekend vastgehaakt wordt het ook wel “een lang weekend” genoemd.
Terug naar het afhaalbewijs. Ik heb het geluk dat de bezorger van TPG Post op vrijdag is langsgekomen. Niet zomaar een vrijdag. Nee, exact op de dag dat ik net op vakantie ging. Geen probleem, want daar zijn afhaalbewijzen voor uitgevonden. Na mijn vakantie vind ik dan ook zo’n papiertje op mijn deurmat. Het kan ook ernaast zijn geweest.
Op het afhaalbewijs staat een zinnetje dat mij pas in het postkantoor opvalt: uw pakket kan tot drie weken na dagtekening worden afgehaald. Ehhh. Juist. Hoelang was ik ook al weer op vakantie?
De medewerker komt uit de pakketopslagplaats te voorschijn, slentert naar de balie en duwt het drie weken en één dag oude formuliertje terug in mijn hand. Ach ja, het pakje komt maar uit Taiwan, ik haal het daar morgen wel even op.
