Geplaatst op

Tekstschrijver gezocht zonder spelfouten

Als freelance schrijver houd ik altijd met een half oog in de gaten of iemand een tekstschrijver nodig heeft. Wat mij regelmatig opvalt aan vacatures is dat in de functie­omschrijving nogal opmerkelijke prioriteiten worden gesteld. Vaak lijkt het namelijk alsof een schrijver bovenal geen spelfouten mag maken. Serieus? Is dat echt het allerbelangrijkste wat je van een tekstschrijver verwacht? Misschien zoek je dan eerder een spellingcorrector, iemand die een kei is in redigeren. Want een tekstschrijver doet zóveel meer dan dat.

Spelling is belangrijk. Zeker voor een schrijver, tekstschrijver, of auteur. Dat snap ik best. Los van de tikfoutjes die je per ongeluk maakt waardoor er ineens iets raars staat, kan het ook gaan om spelfouten die woorden onbedoeld een andere betekenis geven, en dat terwijl je misschien maar één lettertje vergeet of te veel gebruikt.

Zo is het spellen van woorden iets totaal anders dan spelen met woorden. Als tekstschrijver is het trouwens wel zo handig als je beide beheerst.

Draait het om de Spelling of het verhaal

Terug naar de functieomschrijving. Vaak lees ik dat een tekstschrijver gezocht wordt die aan de lopende band spelfoutloze teksten aflevert. Een taalpurist die niet rust voordat elke tikfout (vna i.p.v. van) of spelfout (zoals: ik maakt) in eigen teksten of die van anderen is opgespoord en rechtgezet. Daarna volgen nog meer vereisten die zich ook weer voornamelijk toespitsen op het maken van (spel)foutloze teksten.

Nu is het best aannemelijk dat sommige vacatureschrijvers geen doorgewinterde schrijvers zijn en daarom ook maar opschrijven wat als eerste naar boven komt borrelen. Het gaat om tekst, waardoor je met alinea’s, zinnen, woorden, letters en dus met grammatica en spelling te maken hebt. Koop je een nieuwe auto, smartphone, of desnoods een broodrooster, dan wil je vooral geen deukje of krasje in de lak of op het glaswerk hebben. Net zo vraagt tekst om een onberispelijke spelling, zo lijkt althans de redenatie. Tenzij – en dat bedenk ik mij nu pas – het om een strikvraag gaat. Een test om te achterhalen of een potentiële sollicitant wel weet waar het in werkelijkheid om draait.

Want: is de boodschap die je met een tekst wilt overbrengen niet vele malen belangrijker dan het trucje genaamd spelling? Je huurt een tekstschrijver toch in of neemt een tekstschrijver in dienst omdat je verhelderende, lekker leesbare en goed onderbouwde teksten nodig hebt?

Denk aan teksten die overtuigen waarom ik als klant bij jou moet zijn en niet bij een ander. Of een tekst die stap voor stap uitlegt hoe ik een probleem waarmee ik zit verhelp, bijvoorbeeld (of is het bij voorkeur ;-) met jouw producten of diensten. Of wat te denken van al die inspirerende, informatieve, of instruerende verhalen die je zo goed kunt gebruiken voor sociale media, je website, een blad, persuitingen en de interne documentatie of het intranet.

Wat, voor wie en hoe

Wat wil je vertellen, aan wie is dat en hoe doe je dat vervolgens het beste. Welk taalgebruik en welke toon past bij deze doelgroep. Soms vraagt iets om Jip-en-Janneke-taal en andere keren juist niet. Immers, als het om vakgenoten gaat, zal de vertelstijl anders zijn dan wanneer je iets aan consumenten vertelt. Als schrijver moet je je in je publiek kunnen verplaatsen, inschatten wat je ze wel en niet moet vertellen en in staat zijn om de lastigste en meest technische zaken eenvoudig te verwoorden, zodat iedereen – of toch in ieder geval deze doelgroep – het snapt. Een begrijpelijk en logisch opgebouwd verhaal dat ook nog lekker wegleest.

Leesbaarheid is enorm belangrijk, net als het bereiken van het doel van een specifieke tekst. En ja, uiteindelijk moet die tekst ook nog vrij zijn van spelfouten. Desnoods gebeurt dat pas tijdens de laatste correctieronde, want voor die tijd zien jouw lezers het toch niet. De essentie is dat het verhaal zelf altijd leidend is. Dat moet eerst goed en stevig staan. Heb je toch nog ergens een spelfoutje over het hoofd gezien, dan snapt je lezer heus wel wat je bedoelt. Terwijl als de spelling perfect is maar het verhaal niet klopt, jouw missie volledig mislukt is.

Altijd foutloos

Morst een schilder nooit wat druppeltjes verf en staat ieder meesterwerk altijd in één keer op het doek? Is alle software die programmeurs schrijven volkomen foutloos en bestaan er geen software bugs? Tikt de buschauffeur nooit eens een stoeprandje aan? Nee toch? Net zo maakt ook een schrijver weleens een foutje dat rechtgezet moet worden. Dat kan eenvoudig door de tekst voor publicatie nog even aandachtig door te lezen.

Door diezelfde schrijver, of liever nog door een ander stel ogen. Na het schrijven volgt altijd een correctieronde. Kortom, als tekstschrijver eindig je met dat waar het volgens veel vacatureteksten juist mee begint en zelfs hoofdzakelijk om draait (en waarmee je de prioriteiten dus omdraait ;-)

Kunstje

Nog een misverstand dat regelmatig in vacatures te lezen valt, is dat je als kandidaat met het grootste gemak de ene na de andere volzin neerpent. Als een woordtovenaar in no-time en vrijwel zonder inspanning de prachtigste verhalen uit je mouw schudt. Ongeacht het onderwerp dat iemand je voorlegt. Misschien is dat alleen gedaan om de vacaturetekst wat luchtiger te maken, want de werkelijkheid is anders.

Het klinkt misschien romantisch, zo’n beroep als tekstschrijver, maar het schrijven van goede teksten is gewoon keihard werken. Het komt niemand aanwaaien, het gaat nooit vanzelf. Inspiratie, laat staan het eindproduct – een verhaal, komt niet zomaar uit een denkbeeldige kraan stromen die je op elk gewenst moment voluit kunt opendraaien.

De spelling van woorden ligt vast, verloopt volgens vaste regels en daarmee kun je het, eenmaal aangeleerd, zien als een snel toepasbaar trucje. Alleen heb je pas wat aan taal en spelling zodra je een verhalenverteller de speling (lees: vrijheid) geeft het in te zetten om mooie verhalen voor jou te maken. Dat mag toch best wat tijd kosten?

Ps. Ook deze column heb ik niet even ‘in een half uurtje uit mijn mouw geschud’.