Op een avond vraag ik het mij ineens af: hoe zou de wereld er in 2359 uitzien? Geen mens die nu leeft die dat zal meemaken. Tenzij het op niet al te lange termijn mogelijk wordt om jezelf onsterfelijk te maken, wat ik (nog) niet verwacht. Wel dat mensen (ooit) het eeuwige leven (kunnen) krijgen, niet dat wij (wie nu leeft) dat nog meemaken. Maar ik dwaal af, want waarom denk ik vanavond ineens aan 2359?
Het was toen ik een achteloze blik op de klok wierp dat het mij opviel: elke dag komt het huidige jaar één keertje voorbij. Elk etmaal en op elke digitale klok. Het was namelijk 20:23. In een flits vroeg ik mij af of we in 2359 dan niet met een heel groot probleem te maken krijgen. Want met ingang van het jaar erop (2400) kan het ineens niet op een klok getoond worden. Een ramp!
Moet er tegen die tijd een nieuwe tijdsweergave bedacht worden? Of volstaat het om overal ter wereld halsoverkop aan allerlei software en hardware te sleutelen, net als tijdens afgelopen eeuwwisseling (de beruchte millenniumbug) en zoals bij de overgang van guldens naar euro’s ook nodig was? Maar nee, dat is natuurlijk helemaal niet zo. Het heeft immers helemaal niets met elkaar te maken. De huidige tijd en het huidige jaar. Die staan volledig los van elkaar. Ook in 2359.
Het is iets onbenulligs, maar als ik er wat langer bij stilsta, dringt het wel tot mij door dat al vanaf het jaar 0 per etmaal telkens één keertje het huidige jaar wordt getoond. Nou ja, grofweg in de eerste helft van elke eeuw. Want klokken lopen van 00:00 tot en met 23:59. Of toch althans bij een vierentwintig uur aanduiding, niet als je met AM en PM werkt.
En dat gebeurt nu dus al meer dan tweeduizend jaar! Al die tijd kon (ja ja, in de eerste helft van elke eeuw) het huidige jaartal getoond worden. En vanaf 2359 plotseling ineens niet meer. Dat is toch een enorme verandering, zeg nou zelf? Een (bijna) tweeëneenhalf duizend jaar oude traditie vervalt dan van de ene op de andere dag zomaar ineens. Het moet een enorme culturele schok veroorzaken.
Oké, wel een beetje jammer dat het grootste gedeelte van die periode van vijfentwintighonderd jaar er helemaal geen digitale klokjes bestonden. Want die zijn natuurlijk pas ergens in de vorige eeuw uitgevonden. Maar goed. Toch leuk om te weten dat het voorlopig elk jaar steeds ietsjes later op de avond heel eventjes ‘het huidige jaar’ wordt. Geniet er maar van. Want het duurt nog maar 336 jaar. Iets unieks wat mensen in de verre toekomst nooit meer zullen meemaken.
