Koptelefoon op, opnameknop van het cassettedeck op scherp en ondertussen héél goed luisteren wie er de trap opkomt en over de gang loopt. Zo ging dat althans vroeger. In mijn jonge jaren luisterde ik namelijk ’s avonds terwijl ik allang op bed hoorde te liggen stiekem naar de LP-show, de voorloper van – je raadt het al – de CD-show.
Dat was op donderdagavond, als mijn geheugen mij niet in de steek laat. Er was wel een klein probleempje en die had met mijn leeftijd te maken. Ik werd geacht rond die tijd allang te slapen. Met name in de winter, als het vroeg donker was, moest ik daarom inventief zijn. Je wilt niet weten wat een hels licht de displays van een versterker en cassettedeck uitstralen. Mijn ouders mochten natuurlijk niet weten wat ik uitvrat, en dus wilde ik vooral géén pulserende blauw lichten hebben die dankzij het raampje boven mijn slaapkamerdeur overduidelijk op de overloop te zien waren.
Afdekken dus al die displays, met zorgvuldig gevouwen en bijgeknipte stukjes karton. Geen lichtstraaltje kwam er nog langs. Koptelefoon op, opnameknop op scherp en dan alleen nog op het juiste moment afvuren. Ik was (en ben nog steeds) erg kieskeurig en wilde (en wil ook nu) alleen maar de beste en mooiste nummers opnemen. Helemaal van het begin tot het einde en uiteraard zonder enig geklets erin. Dat kon prima bij de LP-show, omdat er voor en na elk nummer een korte pauze zat, juist om kletsvrije opnamen te maken.
Ondertussen moest ik natuurlijk wel héél goed blijven opletten wie er op de gang liep. Kijk uit! Hoor ik daar mijn moeder de trap op komen? Komt ze naar mijn kamer? Ben ik erbij? O nee, gelukkig, ze loopt door. Opgelucht kan ik weer ademhalen. Ik was zelfs zo ervaren, of noem het gehaaid, dat ik de mechanische drukknoppen van het cassettedeck vrijwel geruisloos kon indrukken en weer laten terugspringen. Feit is in ieder geval dat ik nooit ben betrapt.
Wat hebben we het dan tegenwoordig toch makkelijk! Je koppelt gewoon je computer of MP3-speler rechtstreeks aan de receiver en neemt desnoods acht volle uren aaneengesloten op. De enige voorwaarden zijn een snelle CPU en heel veel harddiskruimte. Daarna hak en knip je alle troep eraf, waarna je alleen nog de pareltjes overhoudt. Schijnt buiten de zon? Je hoeft er niet eens voor thuis te blijven. Laat maar doordraaien en ga ondertussen leuke dingen doen. Of ga lekker op bed liggen en doe je ogen dicht, in het geval van de LP-show uit mijn jonge jaren.
